​Saskia Noort - De Eetclub

De Eetclub is een spannend boek dat je in één keer uit wil lezen. Je maakt in het begin kennis met de personages, maar later wordt duidelijk dat ze niet allemaal goede bedoelingen hebben.

Het verhaal heeft goede en spannende stukken, maar die gebeuren wel snel na elkaar. Als het meer verdeelt was, wordt de spanning ook meer opgebouwd. De hoofdstukken zijn kort, daardoor leest het gemakkelijk en snel en heb je steeds het gevoel dat je nog wel even zo'n kort hoofdstukje kan lezen. 

Soms lijkt het boek wel een beetje té makkelijk geschreven, door Saskia haar taalgebruik en heb je het gevoel dat je al weet waar het heen gaat maar dan word je toch op het verkeerde been gezet. Je blijft hierdoor verder lezen, zeker de laatste paar hoofdstukken. Je blijft aan het boek plakken totdat het uit is. Ik heb het boek in twee dagen uitgelezen, terwijl ik een ontzettende langzame lezer ben. 

Dat geluk en vriendschap niet in geld zit wordt wel duidelijk in het boek. De personages zijn allemaal rijk, maar zeker niet allemaal even gelukkig. De hoofdpersoon denkt dat ze haar vrienden, de eetclub, goed kent maar dat blijkt niet zo te zijn. Dit kan in elke vriendschap gebeuren en daardoor is het een erg realistisch verhaal. Er waren wel veel personages in het boek, ik moest vaak terug bladeren om te kijken wie wie was. Ze hebben allemaal wel iets te zeggen wat wel verwarrend kan zijn. 

Het is naar mijn mening wel meer gericht naar volwassen vrouwen, door de manier van schrijven en de gebeurtenissen, die komen nog niet bij jongere meiden voor. Ik denk dat mannen niet echt geïnteresseerd zijn in dit soort onderwerpen. 

Het is niet mijn lievelingsboek, maar ik kwam er wel snel doorheen en daardoor goed te lezen. Ik zou dit boek aanraden, maar gewoon om makkelijk weg te lezen op vakantie. 

Herman Koch - Het Diner

Samenvatting
De zoons van Paul Lohman en zijn broer Serge (kandidaat voor minister-president) hebben een zwerver in een pinhokje vermoord. Dit heeft de geadopteerde zoon van Serge gefilmd en al deels op internet gezet. Hij chanteert ze.
Paul, Serge en hun vrouwen gaan uiteten om een oplossing voor deze situatie te bedenken zodat niet bekend wordt wie de moord gepleegd heeft. Claire (vrouw van Paul) heeft haar zoon gezegd dat hij moet doen wat goed voelt om z'n neef tegen te houden. Wat er uiteindelijk met de neef is gebeurd blijft onduidelijk.

Kaft

Voor de nieuwe kaft van het boek heb ik Amsterdamse grachtenpanden getekend, want het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Op de voorkant heb ik het restaurant getekend.  Ik heb het restaurant "'t pinhokje" genoemd omdat de moord wordt gepleegd in een pinhokje. Op de achterkant heb ik het verlengde deel van de grachtenpanden getekend en daar een pinhokje bij getekend omdat de kinderen daar de zwerver hebben vermoord. Ik denk dat het boek geschikt is voor 16+ omdat het soms wel lastig is geschreven en wat langzaam op gang komt.
(Tekening is een beetje kleurloos want ik heb niet zoveel kleurpotloden)

Stijl
Er zijn veel dialogen in het boek, deze zijn vooral aan tafel omdat de familie met elkaar uiteten zijn. Die dialogen zijn ook in gewoon spreektaal geschreven, het hele boek eigenlijk wel.  Er zijn veel flashbacks in het boek, naar toen Paul nog werkte of toen Claire ziek werd. Het perspectief is de ik-vorm en wordt geschreven vanuit Paul. Er wordt geschreven alsof Paul het verhaal vertelt aan een van zijn vrienden, daarom vind ik dat het in spreektaal is geschreven. Dat zie je op de manier dat Paul bepaalde dingen vertelt, zoals het niet willen vertellen wat de ziekte van z'n vrouw Claire is of bij welk restaurant ze eten. Dat is een manier om de lezer te interesseren en nieuwsgierig te maken.

Email
Beste Paul Lohman,

Ik heb een paar vragen voor u en een aantal dingen tegen u te zeggen. Alles wat er is gebeurd met uw gezin en die van uw broer lijkt me natuurlijk heel heftig om mee te maken. Maar het lijkt wel alsof Claire vindt dat jullie kinderen de moord per ongeluk hebben gepleegd. Dat ze het geen moord wilt noemen is ook belachelijk, er is iemand vermoord dus is het een moord. U en Claire doen net alsof jullie kinderen het slachtoffer zijn, wat ook weer nergens op slaat want zij hebben een moord gepleegd.
Wat ik ook niet begrijp is waarom u uw zoon niet op z'n fouten wijst? Bent u bang dat hij niet meer met u zal praten? Waarom geeft u uw vrouw eigenlijk toestemming om uw broer in elkaar te gaan slaan? Praten over een oplossing is ook een optie. Wat is er eigenlijk gebeurd met Beau? Als jullie kinderen hier iets mee te maken hebben, vind ik dat nou echt zinloos geweld. Ik denk dat jullie moeten leren praten met elkaar, uw gezin met dat van uw broer.

Ik hoop dat u het me uitlegt.

Groet,
Shakira van Rijn


Beste Shakira,

Dat zijn wel veel vragen. Allereerst wil ik zeggen dat ik niet echt een prater ben en al helemaal niet met mensen die ik niet ken. Dus ik hoop dat ik je genoeg informatie geef om het te begrijpen. Claire en ik vinden dat we onze kinderen niet hun jeugd mogen afnemen. We gaan ze niet verraden, dit waait wel weer over. Ze waren onderweg naar huis en die zwerver was een obstakel. Zij lag daar waardoor de jongens niet bij de pinautomaat konden. Het was niet hun bedoeling haar te vermoorden. Ik weet eigenlijk ook niet waarom ik hem er niet op aanspreek. Ik ben anders dan alle andere vaders, ik geef mijn zoon z'n vrijheid en hij mag geheimen hebben.
Mijn broer moest die persconferentie gewoon niet geven. Mijn vrouw heeft hem tegengehouden door hem in elkaar te slaan dat was op dat moment de enige optie. Ik weet niet wat er met Beau is gebeurd en eigenlijk wil ik dat ook niet weten. Ik denk dat we inderdaad moeten leren praten maar we zijn allemaal geen praters dus het is niet echt een optie.

Groet,
Paul Lohman

Abdelkader Benali - Bad Boy

Auteur
Abdelkader Benali heeft het boek Bad Boy geschreven, ik kende deze schrijver niet. Benali is geboren op 25 november 1975 in Marokko. Op zijn vierde is hij verhuisd naar Rotterdam. Hij is een Nederlandse schrijver en tv-presentator. Hij schrijft romans, toneel, artikelen en recensies voor kranten. In 1997 schreef hij zijn romandebuut het boek Bruiloft aan zee en kreeg daarvoor de Geertjan Lubberhuizenprijs. Zijn boeken zijn vooral romans. Het boek Bad Boy is ook een roman gebaseerd op het leven van Badr Hari. Ik zie niet echt een verband tussen de schrijver en Badr Hari, behalve dat ze allebei uit Marokko komen. Ik denk dat er geen overeenkomst is, omdat het boek over het leven van Badr Hari gaat, dus hij heeft het niet allemaal zelf kunnen verzinnen en daarom niet echt zijn gevoel erin heeft kunnen leggen.

Thematiek
Ik vond het thema van de roman wel leuk, dat kwam op zich wel naar voren maar er waren niet echt hele duidelijke thema's. Het is anders dan wat ik normaal lees, dit is een soort biografie over het leven van Badr Hari. Het is natuurlijk actueel wat er in het boek voorkomt, over alles wat hij heeft meegemaakt de afgelopen tijd. Ik vond het interessant om over Badr Hari te lezen, ik wist alleen maar zijn slechte kant via de media. Ik weet nu ook wat er is gebeurd zonder dat de media het erger maakt.
Er kwam niet echt een duidelijk thema naar voren, meer een duidelijk beeld van Badr Hari's leven. Ik vond het wel moeilijk om hier een goed thema uit te halen, het was niet een thema zoals 'oorlog' of 'liefde'. Natuurlijk zijn sommige stukken een beetje aangepast. Ik denk dat Badr Hari door dit boek ook anders wordt bekeken. Hij wordt in het boek omschreven als een aardige man, die soms fouten maakt door niet alleen in de ring te kickboksen maar ook daar buiten. De media omschrijft hem meer als iemand die alleen maar vecht, fout is en alleen maar in de problemen zit. Terwijl hij dus ook een goede kant heeft, zijn familie en vrienden zijn heel belangrijk en ik krijg de indruk dat hij daar veel voor over heeft. Ik denk dat Badr Hari wel blij is dat iemand een boek over hem schrijft, zodat iedereen weet hoe hij werkelijk is of kan zijn.

Stijlen
Ik denk dat Benali het verhaal echt heeft geschreven in een zachte stijl. Hij heeft gebeurtenissen niet erger gemaakt dan ze waren, zoals de media dat soms wel doet. Hij had alleen duidelijker moeten aangeven wanneer ze terug in de tijd gingen. Daar kwam ik niet heel snel achter, dat kan ook aan mij liggen. Hij heeft Badr Hari goed omschreven en heeft een beeld van hem laten zien zoals hij echt is (tenminste dat hoop ik).

Fantasie & creativiteit
Ik vond het enige minpunt aan het boek dat er af en toe terug in de tijd werd gekeken. Daar kwam ik soms aan het einde van een hoofdstuk achter, dus dat was soms moeilijk om te begrijpen. De flashbacks waren wel vaak belangrijk voor het verhaal, maar daar kwam ik dan soms pas later achter. Ook vond ik het einde niet zo leuk, maar natuurlijk is dat hoe zijn leven is gegaan dus dat kon niet echt veranderd worden. Ik wilde graag weten hoe het helemaal was afgelopen, het was een open einde en daar houd ik niet van.

Einde van het boek
Amir stapte de bus in met z'n reizigers. Als reisleider zat het er voor hem bijna op, ze gingen naar het vliegveld om terug te gaan naar Nederland. In de bus was hij nog aan het nadenken hoe hij Gina mee kon krijgen naar haar vader. Amir z'n telefoon ging af, het was Mo, "Ik heb slecht nieuws, Fernandes ligt nog steeds in het ziekenhuis en het gaat slechter en slechter met hem. Ik denk dat Gina hem echt moet bezoeken, misschien gaat het dan beter met hem.", "We zijn onderweg naar het vliegveld, als we in Nederland zijn probeer ik haar natuurlijk mee te nemen naar het ziekenhuis.", Amir hing op. Hij keek achterom naar Gina die een boek zat te lezen.

Bij het vliegveld zorgde Amir dat alle reizigers waren ingecheckt. Nadat ze voorbij de douane waren zocht hij Gina op, "Fijn, dat je weer naar huis mag, toch?", "Ik wilde hier blijven maar mijn moeder heeft gebeld. Een vriend van mijn vader zou mij ophalen uit Marokko, ben jij dat?", Amir knikte. "Mijn moeder heeft me alles uitgelegd. Hoe ken jij mijn vader en wat was je plan?", "Je vader is mijn vriend, mijn advocaat. Ik ben een kickbokser, ik heb niet echt een goede naam in Nederland. Ik heb nogal wat fouten gemaakt maar jouw vader heeft mij altijd geholpen om dingen op te lossen. Je vader wilde dat ik jou uit Marokko zou halen, zodat je weer veilig bij hem en je moeder bent. Hij ligt in het ziekenhuis en ik wilde jou naar hem toe brengen. Ik wil dat het beter met hem gaat, ik neem aan dat jij dat ook wilt. Ik denk dat het beter met hem zal gaan als jij hem ook nog hebt gesproken.", Gina knikte begrijpend: "Ik herkende je al ergens van. Ik ga met je mee, maar hoe moet dat in Nederland, ik neem aan dat er allemaal paparazzi zal zijn. Niemand mocht weten dat jij in Marokko zat? "Slimme meid ben je".
Amir riep iedereen bij elkaar, "Dames en heren, ik moet jullie wat vertellen. Ik ben geen echte reisleider. Ik ben een kickbokser van beroep, ik ben hier naar toegestuurd om Gina op te halen. Ik heb zelf nogal wat problemen in Nederland en daarom ben ik gevlucht naar Marokko. Het spijt me dat ik gelogen heb, maar ik hoop dat iedereen ondanks dat een leuke reis heeft gehad.", "Ik heb een fantastische avontuurlijke reis gehad. Bedankt dat je ons hebt gered uit dat dorp. Als wij nog iets voor je kunnen doen, geef een gil, wij zijn er voor je. Ik neem aan dat ik namens ons allemaal spreek.", riep iemand en iedereen begon voor Amir te applaudisseren. Zo'n reactie had Amir nooit verwacht. Hij zou deze mensen nooit vergeten.
Amir zorgde dat iedereen op zijn plek zat in het vliegtuig en dat iedereen had wat hij wilde. Zelf ging hij naast Gina zitten. Hij heeft de hele reis geslapen en toen ze in Nederland waren, liep hij zo onopvallend mogelijk over Schiphol met de groep reizigers achter zich aan. Ze namen afscheid. Amir had geregeld dat er voor iedereen een taxi klaar stond. Samen met Gina reed hij naar het ziekenhuis waar Fernandes lag. Toen ze aankwamen stond Mo al buiten en vertelde hen dat Fernandes die ochtend was overleden. Amir liep terug naar de taxi en vertrok weer.

Abdelkader Benali - Bad Boy

Ik ga het boek Bad Boy lezen, want het lijkt mij interessant om wat meer over Badr Hari te weten te komen. Het enige wat ik nu weet is over hoe hij nu in het nieuws naar voren komt. Ik wil weten of het allemaal wel eerlijk is wat er in het nieuws komt en of ik het er mee eens ben. Ik wil ook weten hoe zijn gedrag nou ineens zo 'mis' kan zijn gegaan volgens de media.
Het was mij aan de hand van de eerste pagina niet duidelijk dat het boek over Badr Hari ging. In het boek krijgt hij namelijk een andere naam, dus ik heb het op Google nagezocht.
Ik vind waargebeurde verhalen altijd wel leuker dan fictie.

Godfried Bomans - Erik of het klein insectenboek

Godfried Bomans:

Godfried Bomans is geboren op 2 maart 1913 in Den Haag. Toen hij op de middelbare school zat was hij al geïnteresseerd in verhalen schrijven, hij was redacteur van de schoolkrant. In 1936 behaalde hij zijn examen Rechten aan de Universiteit van Amsterdam. In 1936 publiceerde Bomans ook zijn eerste boek. Hij vertrok na zijn examen naar Nijmegen om daar psychologie te gaan studeren. In 1941 verloofde Bomans zich met Gertrud Verscheure. Hij was niet alleen een schrijver maar ook een mediapersoonlijkheid. Hij speelde in 1941 Sinterklaas, en zou dat ook op tv doen. Hij stopte met zijn studie en verhuisde naar Haarlem. Na de Tweede Wereldoorlog trouwde hij met Gertrud Verscheure. Ze kregen 1 dochter. Na de Tweede Wereldoorlog werkte hij als kunstredacteur voor de Volkskrant. Ook kreeg hij eigen tv-programma's, bijvoorbeeld Bomans in Israël.
Godfried Bomans heeft meer dan 60 boeken en andere geschriften geschreven. Hij was in die tijd een van de meest gelezen schrijvers van Nederland. Ondanks dat heeft hij nooit een prijs gewonnen. Godfried Bomans werd het bekendst met Erik of het klein insectenboek, nu al 57 keer herdrukt. In 2004 werd het boek verfilmd.   Bomans overleed op 22 december 1971 in Bloemendaal aan een hartaanval.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Godfried_Bomans

Lofrede:

Het boek Erik of het klein insectenboek was heel anders dan alle andere boeken. Erik wordt net zo klein als de insecten zelf en je leert de insecten kennen.
Ik zou het boek zelf nooit uitkiezen want ik heb echt een hekel aan insecten. Ik ben er ook ontzettend bang voor, eigenlijk zo bang dat ik niet eens over ze kan lezen of een plaatje van kan zien. Alleen Godfried Bomans schreef op een leuke manier over de insecten. De insecten werden neergezet alsof ze gewone mensen waren, zo waren de wespen bijvoorbeeld van Adel.
Ik had wel van het boek gehoord maar vroeger niet gelezen en ook niet de film gezien. Ik denk dat iedereen vroeger wel met insecten speelde, het deed me dus wel denken aan vroeger. Ik wilde altijd een huisdier maar dat mocht niet dus als ik dan een lieveheersbeestje vond deed ik die in een bakje met blaadjes. Dat lieveheersbeestje hield het alleen niet lang vol want ik vergat dat beest altijd dus misschien was het wel goed dat ik geen huisdier had.


Keuzeopdracht A: